(bir önceki yazıda yaşananlardan bir hafta önce..)
b: what happened to the good capricornette i love??
c: she died when she lost you
b: lost me?
c: yep
b: how could you lose me?
we are soul mates
c: no
we are only star crossed lovers
son dört yılımı bu diyalogdan daha iyi hiç bir şey özetleyemezdi.
seni kaybettiğini iyi biliyor bu kadın. sonra da kendini kaybettiğini. ve sen de onun ne kadar değiştiğini milyon kilometre öteden anlayabiliyorsun hala, garip.
bir an ruh ikiziyken, diğer bir an romeo ve juliet olabilmek büyük güç istiyor, bu değişkenlere dayanamadık zaten. aramızda saat farkıyla başlayan bir sürü zıt kutupluk vardı. onların tepesine çıkmak gerekliydi birbimize bakabilmek için.
benden nefret etmene sebep olabilecek şeyler yaptım, belki sen de yaptın, kendime ve sana karşı ikiyüzlü olmaya başlayınca benim için sıradan biri oldun. dünyanın en alışılagelmedik ilişkisi de sıradan bir ilişkiye dönüştü. büyük umutlarla uzaya fırlatılmak üzere inşa edilmiş, ama atmosferi bile geçemeden havaya uçan roket gibi olduk. bir sürü para ve emek çöpe gitti. sana aşık olmak bir salisemi bile almamışken, unutmak yüzyıllar sürecek bir mahkumiyet belliki. geçmişten bir parçaymışsın gibi hayal ediyorum seni artık, çünkü yapılabilecek başka bir şey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder